Η εμπειρία της ανατροφής από μια μητέρα που δεν εκφράζει αγάπη, είναι σκληρή και διαμορφώνει τις σχέσεις του ανθρώπου με απροσδόκητους τρόπους. Η ανατροφή αυτή, εκτός από την παιδική ηλικία, επηρεάζει και την ενήλικη ζωή, στην οποία ο άνθρωπος αναπτύσσει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και συμπεριφορές.
Στο άρθρο αυτό, θα αναλύσουμε ορισμένα συνηθισμένα χαρακτηριστικά των
ανθρώπων οι οποίοι δεν ένιωσαν την μητρική στοργή στα πρώιμα,
διαμορφωτικά χρόνια της ζωής τους.
Σημασία δεν έχει να αποδοθούν κατηγορίες ή ευθύνες, αλλά να γίνουν
κατανοητοί οι τρόποι με τους οποίους τα παιδικά χρόνια, έχουν επηρεάσει
τη σημερινή συμπεριφορά.
Οι άνθρωποι που δεν μεγάλωσαν με μια στοργική μητέρα, συνήθως εμφανίζουν αυτά τα 7 χαρακτηριστικά αργότερα στη ζωή τους
- Δυσκολία διαμόρφωσης στενών σχέσεων
- Υπερβολική αναπλήρωση στα δικά τους παιδιά
- Υψηλή ανθεκτικότητα
- Ανάγκη έγκρισης
- Προβλήματα με την αυτοεκτίμηση
- Υπερβολική ανεξαρτησία
- Μπορούν να εξελιχθούν πολύ
Δυσκολία διαμόρφωσης στενών σχέσεων
Το να μεγαλώνεις χωρίς μια στοργική μητέρα, σου αφήνει βαθιά σημάδια και επηρεάζει την ικανότητα της διαμόρφωσης στενών, ουσιαστικών σχέσεων αργότερα στη ζωή. Η μητέρα, είναι ο άνθρωπος που μας δίνει την πρώτη εντύπωση και αίσθηση της αγάπης και της προσκόλλησης.
Μέσα από την μητέρα, ο άνθρωπος μαθαίνει να συνδέεται με τους άλλους, να εμπιστεύεται και να ανοίγεται.
Όταν λείπει η αγάπη ή όταν η αγάπη δεν είναι σταθερή, δημιουργεί αίσθημα ανασφάλειας και δυσπιστίας. Αυτό διαμορφώνει έναν ενήλικα ο οποίος δεν μπορεί να ανοιχτεί, να εμπιστευτεί, να διαμορφώσει βαθιές συνδέσεις. Δεν σημαίνει ότι, οι άνθρωποι αυτοί είναι καταδικασμένοι να μην κάνουν στενές σχέσεις. Αυτό είναι ένα εμπόδιο που μπορεί να αντιμετωπιστεί με συνειδητή προσπάθεια.
Παρατηρείται όμως, σε ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει χωρίς μια μητέρα τρυφερή και στοργική. Να θυμάστε ότι δεν έχει νόημα να αποδίδετε κατηγορίες ή να μένετε στα τραύματα του παρελθόντος. Σημασία έχει, να καταλάβετε της επιρροές που σας έχουν διαμορφώσει σήμερα και να εξελιχθείτε, προχωρώντας μπροστά.
Υπερβολική αναπλήρωση στα δικά τους παιδιά
Η ανατροφή από μια μητέρα που δεν έδειχνε την αγάπη της, επηρεάζει και τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι μεγαλώνουν τα δικά τους παιδιά. Δείχνουν μια τάση υπεραναπλήρωσης, προσπαθώντας σχεδόν εμμονικά να σιγουρέψουν ότι, τα παιδιά τους, δεν πρόκειται ποτέ να νιώσουν το κενό και την έλλειψη αγάπης που βίωσαν οι ίδιοι.
Μπορεί να είναι υπερβολικά διαχυτικοί και στοργικοί, στο σημείο που
να τα “πνίγουν”. Είναι η ανάγκη εξισορρόπησης που τους οδηγεί σ’ αυτή
την υπερπροστατευτικότητα, ή τον έλεγχο.
Με κάποιον περίεργο τρόπο, η εμπειρία του να μεγαλώνεις με μια άστοργη μητέρα, σε κάνει καλύτερο γονέα.
Ο άνθρωπος γνωρίζει τη σημασία της συναισθηματικής καλλιέργειας και την αξία της δημιουργίας ενός στοργικού, υποστηρικτικού περιβάλλοντος στη ζωή του παιδιού.
Υψηλή ανθεκτικότητα
Άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει χωρίς τη στοργή της μητέρας τους, έχουν υψηλή ανθεκτικότητα. Αυτό οφείλεται στην ανάγκη τους, στην παιδική ηλικία, να διαχειρίζονται δύσκολες καταστάσεις μόνοι τους.
Ανθεκτικότητα, είναι η ικανότητα του ανθρώπου να ανακάμπτει και να επανέρχεται μετά από δύσκολες καταστάσεις. Θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά για την ψυχική υγεία και την ευημερία.
Οι ερευνητές έχουν παρατηρήσει πως, οι πιο ανθεκτικοί άνθρωποι, έχουν βιώσει σημαντικές δυσκολίες στη ζωή τους. Οι προκλήσεις αυτές, τους οδήγησαν στο ν’ αναπτύξουν ανθεκτικότητα, την οποία άλλοι άνθρωποι, που δεν είχαν παρόμοιες δυσχέρειες, να μην έχουν στον ίδιο βαθμό.
Η έλλειψη της αγάπης της μητέρας, συνεπάγεται μεγάλες δυσκολίες, ωστόσο οι άνθρωποι που τη βίωσαν, είναι αξιοθαύμαστα δυνατοί.
Ανάγκη έγκρισης
Ένα ακόμη γνώρισμα των ανθρώπων που έχουν μεγαλώσει χωρίς μια μητέρα στοργική, είναι η διαρκής ανάγκη αποδοχής από τους άλλους. Η ανάγκη αυτή, απορρέει από την έμφυτη ανάγκη όλων των ανθρώπων για αποδοχή και έγκριση, η οποία, δεν ένα στοργικό και προστατευτικό περιβάλλον, κανονικά ικανοποιείται από τους γονείς.
Όταν όμως αυτό δεν συμβαίνει, οδηγεί στη δια βίου αναζήτηση της αποδοχής από τρίτους, με διάφορες μορφές, όπως η τελειομανία ή η ανάγκη αποδοχής από τον ερωτικό σύντροφο.
Η κατανόηση της ανάγκης για αποδοχή, δεν πρέπει να δημιουργεί ντροπή ή ενοχές. Ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει πως, κάποια μοτίβα τον κρατούν δέσμιο και μπορεί ν’ ανακαλύψει τρόπους καλλιέργειας υγιέστερων συσχετισμών.
Προβλήματα με την αυτοεκτίμηση
Οι άνθρωποι που δεν έχουν μεγαλώσει με μια στοργική μητέρα, αναπτύσσουν προβλήματα με την αυτοεκτίμησή τους.
Η έλλειψη αυτοεκτίμησης, ανάγεται στην παιδική ηλικία. Όταν δεν λαμβάνεις αγάπη από τον άνθρωπο που υποτίθεται πρέπει να στην προσφέρει άνευ όρων, δημιουργούνται αισθήματα αναξιότητας. Τα αισθήματα αυτά, επιμένουν και στην ενήλικη ζωή, “μολύνοντας” διάφορες πτυχές της ζωής, από τις σχέσεις μέχρι την καριέρα, δημιουργώντας ένα μόνιμο αίσθημα ανεπάρκειας.
Χρειάζεται συνειδητή προσπάθεια ώστε ο άνθρωπος να επουλώσει τα τραύμα της παιδικής ηλικίας. Ενώ μπορεί να εξακολουθούν να υπάρχουν στιγμές αμφιβολίας, ο άνθρωπος θα συνειδητοποιήσει ότι, η αξία του δεν εξαρτάται από την αποδοχή τρίτων.
Υπερβολική ανεξαρτησία
Ένα κοινό χαρακτηριστικό των ανθρώπων που μεγάλωσαν στερούμενοι την αγάπη της μητέρας, είναι ο υπερβολικός βαθμός ανεξαρτησίας.
Απουσία μιας αξιόπιστης και στοργικής μητέρας, οι άνθρωποι αυτοί έχουν μάθει να στηρίζονται από νωρίς μόνο στον εαυτό τους.
H ανεξαρτησία αναμφίβολα αποτελεί δύναμη, αφού οι άνθρωποι έχουν στα χέρια τους τον έλεγχο της ζωής τους.
Μπορεί ωστόσο, να αποτελεί μηχανισμό άμυνας που τους αποτρέπει από το να αναζητήσουν βοήθεια ή να διαμορφώσουν υγιείς, στενές σχέσεις όπου θα βασίζονται στους άλλους.
Η κατανόηση της τάσης αυτής, είναι καθοριστικής σημασίας για την αναγνώριση των αναγκών του ατόμου και την εξωστρέφεια.
Το κλειδί, είναι η ισορροπία ανάμεσα στην αυτονομία και την ικανότητα να βασίζεται στους άλλους.
Μπορούν να εξελιχθούν πολύ
Το σημαντικότερο στοιχείο των ανθρώπων που έχουν μεγαλώσει χωρίς μια στοργική μητέρα, είναι η ικανότητά τους να υπερβαίνουν τις αντιξοότητες. Οι δοκιμασίες που έχουν αντιμετωπίσει, τους έχει κάνει ικανούς να εξελίσσονται, να δρουν ανεξάρτητα, να κατανοούν τους άλλους, να αναπτύσσουν συναισθηματική νοημοσύνη.
Άλλωστε, το παρελθόν δεν είναι η καταδίκη μας. Μας έχει διαμορφώσει και εμείς, έχουμε τη δύναμη να μετασχηματίσουν τις δυσκολίες σε δύναμη.
