Ορισμένοι άνθρωποι, διακρίνονται από την ήρεμη αυτοπεποίθησή τους, ενώ άλλοι, θεωρούν ότι είναι ανώτεροι από τους υπόλοιπους.
Ίσως να μην το παραδέχονται ανοιχτά, ωστόσο η συμπεριφορά και η στάση τους, προδίδει το βαθύτερο αυτό, αίσθημα.
Το πιο δύσκολο είναι πως, τα σημάδια αυτά, είναι διακριτικά, ανεπαίσθητες συμπεριφορές ή συνήθειες που υποδηλώνουν ότι ο άνθρωπος νιώθει ανώτερος από τους άλλους.
Ενώ η αυτοεκτίμηση και το αίσθημα της προσωπικής αξίας, είναι πολύ σημαντικό, η περιφρόνηση των άλλων ανθρώπων διαβρώνει τις ανθρώπινες σχέσεις, την υστεροφημία και την προσωπική εξέλιξη.
Πώς μπορούμε να καταλάβουμε αν κάποιος πιστεύει στα κρυφά πως είναι καλύτερος από τους υπόλοιπους; Ακολουθούν 8 ενδεικτικά σημάδια.
Οι άνθρωποι που κρυφά πιστεύουν ότι είναι καλύτεροι από όλους τους άλλους, συχνά διαθέτουν 8 χαρακτηριστικά
- Είναι «ξερόλες»
- Υποτιμούν τα κατορθώματα των άλλων
- Δεν παραδέχονται τα λάθη τους
- Υποβιβάζουν τους άλλους
- Στρέφουν την κουβέντα στον εαυτό τους
- Καταβάλλουν προσπάθεια για να φανούν μετριόφρονες
- Κρίνουν τους άλλους για πράγματα που δεν μπορούν να ελέγχουν
- Σέβονται μόνο ανθρώπους που είναι «στο επίπεδό τους»
Είναι «ξερόλες»
Ορισμένοι άνθρωποι θέλουν να ανακαλύψουν τους άλλους. Είναι περίεργοι, ακούν με ενδιαφέρον και κάνουν ερωτήσεις. Αντίθετα, όσοι πιστεύουν ότι είναι καλύτεροι από τους άλλους, έχουν την ανάγκη να δείχνουν ότι τα ξέρουν όλα.
Μεσολαβούν ή διακόπτουν τη συζήτηση για να διορθώσουν τους άλλους, αναζητώντας διαρκώς έναν τρόπο να φανούν πιο μορφωμένοι. Στην αρχή, μπορεί να δείχνουν πως έχουν αυτοπεποίθηση ή εξυπνάδα.
Αν όμως παρατηρήσετε τη συμπεριφορά τους προσεκτικά, θα διαπιστώσετε ότι θέλουν να δείχνουν πως είναι αυθεντίες, ακόμη και αν αυτή τους η επιθυμία, τους κοστίζει τις αυθεντικές, ουσιαστικές σχέσεις ζωής.
Υποτιμούν τα κατορθώματα των άλλων
Οι άνθρωποι που διακατέχονται από μια κρυφή αίσθηση ανωτερότητας, δεν εντυπωσιάζονται από τις επιτυχίες και τα κατορθώματα των άλλων ανθρώπων. Βιάζονται να τα επισκιάσουν ή να τ’ αποδώσουν στην τύχη.
Πρόκειται για ένα μοτίβο της συμπεριφοράς τους. Κάθε φορά που κάποιος άλλος πετυχαίνει, βρίσκουν έναν τρόπο να δείξουν τα κατορθώματά τους ασήμαντα.
Δεν πρόκειται ποτέ να χαρούν με την πρόοδο των άλλων. Γιατί; Επειδή στο βάθος, νιώθουν ότι απειλούνται. Αντί λοιπόν, να πουν έναν καλό λόγο, υποβιβάζουν τις κατακτήσεις των άλλων, στην προσπάθειά τους να φανούν ανώτεροι.
Δεν παραδέχονται τα λάθη τους
Οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν αμήχανα όταν πρέπει να παραδεχτούν τα λάθη τους. Όσοι ωστόσο, θεωρούν ότι είναι καλύτεροι από τους άλλους, δεν υπάρχει περίπτωση να αποδεχτούν το γεγονός ότι έχουν κάνει λάθος.
Αντίθετα, ρίχνουν το φταίξιμο αλλού, αναζητούν δικαιολογίες ή δημιουργούν περισπασμούς.
Κάνουν τα πάντα προκειμένου να μην φανεί ότι έχουν κάνει λάθος και είναι λιγότερο ικανοί απ’ ό,τι προσπαθούν να πείσουν.
Πρόκειται για το φαινόμενο Ντάνινγκ-Κρούγκερ, τη γνωστική προκατάληψη που διέπει τους ανθρώπους με χαμηλότερες ικανότητες να υπερεκτιμούν την αξία τους.
Κατά τρόπο ειρωνικό, όσο περισσότερο επιμένει κανείς ότι έχει δίκιο, τόσο πιο πιθανό είναι να μην βλέπουν τα ελαττώματά τους.
Υποβιβάζουν τους άλλους
Δεν είναι πάντα φανερό πότε κάποιος μας περιφρονεί. Ορισμένοι άνθρωποι, έχουν κατακτήσει την τέχνη αυτή, να κάνουν δηλαδή τους άλλους να δείχνουν ανίκανοι, χωρίς να γίνουν κατάφωρα αγενείς ή προσβλητικοί.
Αυτή η υποτίμηση, μπορεί να έρχεται με την μορφή ενός ύπουλου κομπλιμέντου – «δεν περίμενα να το καταφέρεις!» – ή κάποια αλλαγή στον τόνο της φωνής, η οποία κάνει φανερή την πατροναριστική διάθεση.
Άλλες φορές, είναι ένα πικρόχολο χαμόγελο ή μία υποτιμητική φράση.
Οι συμπεριφορές αυτές, δεν είναι τυχαίες.
Είναι λεπτές, αλλά σκόπιμες στάσεις που δείχνουν την υπεροχή των ανθρώπων αυτών, μέσα από τις οποίες στέλνουν το μήνυμα πως, ό,τι και αν πείτε ή κάνετε, θα είστε πάντα «λιγότεροι».
Στρέφουν την κουβέντα στον εαυτό τους
Οι άνθρωποι που αισθάνονται ανώτεροι από τους άλλους, στρέφουν κάθε συζήτηση στον εαυτό τους.
Αναφέρεστε σε κάποιο σας πρόβλημα; Σίγουρα, εκείνοι θα έχουν περάσει κάτι χειρότερο.
Μοιράζεστε κάποιο σας κατόρθωμα; Είναι βέβαιο πως εκείνοι, θα έχουν κατακτήσει κάτι ανώτερο.
Το στοιχείο αυτό, δεν οφείλεται στο ότι δεν είναι καλοί ακροατές, αλλά στο ότι δεν ενδιαφέρονται να επικοινωνήσουν με τον άλλον. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να προβληθούν και να δείξουν την υπεροχή τους.
Καταβάλλουν προσπάθεια για να φανούν μετριόφρονες
Οι άνθρωποι που νιώθουν πως ξεχωρίζουν από τους άλλους, δεν το δείχνουν πάντα με τρόπο ξεκάθαρο. Αντί λοιπόν να επαινούν φανερά τον εαυτό τους, μπορεί να υποβιβάζουν τα κατορθώματά τους – έτσι ώστε να ακούσουν τα κομπλιμέντα από τους άλλους.
Μπορεί να πουν, «ούτε που διάβασα για την εξεταστική, δεν ξέρω πώς έγραψα δέκα», ‘η «δεν ξέρω πώς πήρα εγώ την προαγωγή», ενώ παράλληλα, νιώθουν ότι αναμφισβήτητα, τα άξιζαν όλα αυτά.
Δεν πρόκειται ασφαλώς για μετριοφροσύνη. Παριστάνοντας τους ταπεινούς, διατηρούν το αίσθημα της ανωτερότητας, ώστε οι άλλοι να εξακολουθούν να τους επιβεβαιώνουν πόσο εξαιρετικοί είναι.
Κρίνουν τους άλλους για πράγματα που δεν μπορούν να ελέγχουν
Οι άνθρωποι που αισθάνονται κρυφά ανωτερότητα, μπορεί να σχολιάζουν αρνητικά την προφορά, την εμφάνιση, την καταγωγή των άλλων – στοιχεία δηλαδή που είναι πέρα από τον έλεγχο του κάθε ανθρώπου.
Ακόμη και αν δεν το λένε ξεκάθαρα, αυτό αποτυπώνεται στον τρόπο με τον οποίο εκφράζονται. Λένε φράσεις όπως, «οι άνθρωποι αυτοί», ή μπορεί να είναι περιφρονητικοί προς όσους δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες τους.
Ακόμη και μικρά σχόλια – όπως η αμφισβήτηση της εξυπνάδας κάποιου που δεν κατάγεται από το ίδιο μέρος – αποκαλύπτει την υποβόσκουσα αντίληψη πως είναι ανώτεροι από τους άλλους.
Οι άνθρωποι που έχουν πραγματικά αυτοπεποίθηση, δεν νιώθουν την ανάγκη να δείξουν ότι είναι καλύτεροι, ενώ αποδέχονται τους άλλους, όπως είναι.
Σέβονται μόνο ανθρώπους που είναι «στο επίπεδό τους»
Ο σεβασμός είναι μια θεμελιακή αρχή της ανθρώπινης επικοινωνίας, ανεξάρτητα από την κοινωνική στάθμη ή τις ικανότητες κάποιου.
Οι άνθρωποι που νιώθουν πως είναι ανώτεροι από τους άλλους, θα είναι καλοί και ευγενικοί μόνο όταν έχουν κάτι να κερδίσουν ή όταν θέλουν να πετύχουν κάτι, ενώ θα περιφρονούν όσους θεωρούν λιγότερο ικανούς ή χρήσιμους.
Δεν είναι ευγενικοί με τους σερβιτόρους, δεν βοηθούν τους συναδέλφους τους, κρίνουν τους αγνώστους βάσει της εξωτερικής τους εμφάνισης.
Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει κάποιος τους άλλους, αντανακλά τις αντιλήψεις του – και την αντίληψη της θέσης τους μέσα στην κοινωνία.
Tips: Μία απωθητική νοοτροπία
Οι άνθρωποι που θεωρούν τον εαυτό τους ανώτερο από τους άλλους, δεν καταφέρνουν να δημιουργήσουν ουσιαστικές σχέσεις. Η αυτοπεποίθηση δεν καλλιεργείται μέσα από την περιφρόνηση, αλλά αντίθετα, από την ασφάλεια και την πίστη στον εαυτό μας.
Οι άνθρωποι που πραγματικά προσελκύουν τον θαυμασμό των άλλων, είναι εκείνοι που δεν πασχίζουν ν’ αποδείξουν ότι είναι καλύτεροι αλλά όσοι κάνουν τους άλλους να αισθάνονται ότι αξίζουν, πως τους σέβονται και τους ακούν.
Κανένας δεν θέλει να κάνει παρέα με κάποιον που θέλει να έχει πάντα δίκιο, που υποτιμά τους άλλους, που δείχνει σεβασμό μόνο όταν υπάρχει συμφέρον. Η αίσθηση ανωτερότητας διαταράσσει τις δυναμικές της ισορροπίας, οδηγώντας τελικά, στην απομόνωση.
