Υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ του να είσαι μόνος και του να νιώθεις βαθιά μοναξιά. Η μοναξιά είναι ένα σύνθετο συναίσθημα που συχνά πηγάζει από την έλλειψη σύνδεσης με άλλους ανθρώπους και μπορεί να εκδηλωθεί με περίεργους τρόπους.
Είναι ανησυχητικό το πώς κάποιος μπορεί να περιβάλλεται από ανθρώπους και παρόλα αυτά να νιώθει ένα έντονο αίσθημα απομόνωσης. Χωρίς να το συνειδητοποιεί, η μοναξιά του συχνά προδίδεται, μέσα από διακριτικές ενέργειες και χειρονομίες.
Οι ειδικοί έχουν εντοπίσει επτά κοινά πράγματα που κάνουν συχνά δημόσια οι άνθρωποι που παλεύουν με τη βαθιά μοναξιά, χωρίς καν να το συνειδητοποιούν. Ίσως αναγνωρίσετε αυτά τα σημάδια στους άλλους ή ακόμα και στον εαυτό σας.
Οι άνθρωποι που νιώθουν βαθιά μοναξιά, κάνουν συχνά αυτά τα 7 πράγματα δημοσίως, χωρίς να το συνειδητοποιούν
- Χρησιμοποιούν υπερβολικά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
- Αναζητούν περιττές αλληλεπιδράσεις
- Μετατρέπονται σε συστηματικούς παρατηρητές ανθρώπων
- Ενθουσιάζονται υπερβολικά με τυχαίες γνωριμίες που κάνουν
- Αποφεύγουν την οπτική επαφή
- Κρατούν πάντα ένα βιβλίο ή μια συσκευή
- Η γλώσσα του σώματός τους μαρτυρά απομόνωση
Χρησιμοποιούν υπερβολικά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Στην εποχή μας, οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν ταυτόχρονα ευλογία και κατάρα. Για όσους παλεύουν με τη βαθιά μοναξιά, αυτές οι πλατφόρμες συχνά μετατρέπονται σε εργαλείο προβολής μιας προσεκτικά επιμελημένης εικόνας της ζωής τους. Η επιθυμία να φαίνονται κοινωνικά ενεργοί και ευτυχισμένοι μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Μπορεί να τους παρατηρήσετε να ανεβάζουν υπερβολικά συχνά φωτογραφίες από κοινωνικές εκδηλώσεις, πάρτι ή συναθροίσεις, δίνοντας την εντύπωση ότι βρίσκονται πάντα στο επίκεντρο των πραγμάτων.
Κι όμως, αυτή η υπερδραστηριότητα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα μπορούσε να αποτελεί μια κραυγή για σύνδεση με τους άλλους, μια προσπάθεια αντιστάθμισης της βαθιάς αίσθησης απομόνωσης που νιώθουν στην πραγματική ζωή τους.
Φυσικά, μπορεί να μην συνειδητοποιούν καν ότι το κάνουν. Θα μπορούσε απλώς να είναι μια υποσυνείδητη αντίδραση στη βαθιά ριζωμένη μοναξιά τους. Επομένως, την επόμενη φορά που θα συναντήσετε κάποιον που φαίνεται να ζει μεγάλη ζωή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θυμηθείτε ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται.
Αναζητούν περιττές αλληλεπιδράσεις
Η μοναξιά μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να διψούν για συναναστροφές. Συχνά, αυτό εκδηλώνεται ως μια επιθυμία να ξεκινήσουν συνομιλίες ή αλληλεπιδράσεις, ανεξάρτητα από το πόσο ασήμαντες ή περιττές μπορεί να φαίνονται, πχ συζήτηση με τον ταμία στο σούπερ μάρκετ, τον σερβιτόρο στο καφέ, και έναν ξένο στο ασανσέρ.
Μπορεί να νομίζουν ότι είναι απλώς φιλικοί με τους άλλους, όμως στην πραγματικότητα είναι μία απεγνωσμένη προσπάθεια να νιώσουν συνδεδεμένοι με τους άλλους. Η υπερβολική προσπάθεια για κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, ακόμη και όταν δεν χρειάζεται, μπορεί να είναι ένας αμυντικός μηχανισμός για να αντιμετωπιστεί η μοναξιά.
Μετατρέπονται σε συστηματικούς παρατηρητές ανθρώπων
Σε δημόσιους χώρους όπως πάρκα, καφέ ή εμπορικά κέντρα, οι μοναχικοί άνθρωποι συχνά ασχολούνται με την παρατήρηση των άλλων ανθρώπων. Δεν είναι απλώς τυχαία παρατήρηση, είναι μια έντονη, σχεδόν εμμονική δραστηριότητα, που γεννιέται από τη λαχτάρα για ανθρώπινη σύνδεση.
Οι ψυχολόγοι έχουν διαπιστώσει ότι όταν παρακολουθούμε τους άλλους, ο εγκέφαλός μας εμπλέκεται σε μια διαδικασία που ονομάζεται “νοηματοποίηση ή εννόηση” (mentalizing). Προσπαθούμε να κατανοήσουμε τι σκέφτονται και τι νιώθουν οι άλλοι. Αυτή η διαδικασία μας επιτρέπει να νιώθουμε συνδεδεμένοι με τους άλλους, ακόμη και αν δεν αλληλεπιδρούμε άμεσα μαζί τους.
Για όσους παλεύουν με τη μοναξιά, η παρατήρηση των ανθρώπων μπορεί να προσφέρει προσωρινή ανακούφιση από την απομόνωσή τους. Μπορεί να μην συνειδητοποιούν ότι το κάνουν καθώς είναι απλώς ο υποσυνείδητος τρόπος τους για να αναζητήσουν την ανθρώπινη επαφή που λαχταρούν.
Ενθουσιάζονται υπερβολικά με τυχαίες γνωριμίες που κάνουν
Οι μοναχικοί άνθρωποι συχνά αποδίδουν μεγαλύτερη σημασία στις τυχαίες ή σύντομες συναντήσεις από ό,τι οι υπόλοιποι. Αυτό συμβαίνει επειδή οποιαδήποτε μορφή αλληλεπίδρασης, όσο φευγαλέα και αν είναι, παρέχει μια πολύτιμη αίσθηση σύνδεσης.
Μπορεί να τους παρατηρήσετε να ενθουσιάζονται υπερβολικά όταν συναντούν έναν γνωστό ή έναν φίλο ενός φίλου. Μπορεί να επενδύσουν περισσότερη ενέργεια σε αυτές τις αλληλεπιδράσεις, θυμούνται μικρές λεπτομέρειες από προηγούμενες συνομιλίες ή δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για τη ζωή των άλλων.
Εάν παρατηρήσετε κάποιον να αντιδρά με αυτόν τον τρόπο, θυμηθείτε ότι μπορεί να είναι σημάδι βαθύτερης μοναξιάς, όχι απλώς υπερβολικού ενθουσιασμού.
Αποφεύγουν την οπτική επαφή
Η οπτική επαφή μπορεί να είναι εξαιρετικά ισχυρή και είναι μία από τις πιο βασικές μορφές ανθρώπινης σύνδεσης. Ορισμένοι άνθρωποι, όταν νιώθουν βαθιά μοναξιά, την αποφεύγουν. Σε δημόσιους χώρους, κρατούν το βλέμμα τους χαμηλωμένο ή το επικεντρώνουν σε άψυχα αντικείμενα. Η προοπτική της αλληλεπίδρασης με άλλους ανθρώπους, όσο σύντομη κι αν είναι, τους φαίνεται Γολγοθάς.
Η αποφυγή της οπτικής επαφής είναι ένα είδος άμυνας και ένας μηχανισμός για να αντιμετωπίσουν τον φόβο της απόρριψης. Είναι ένας τρόπος για να προστατευτούν από αυτήν την οδυνηρή πραγματικότητα.
Κρατούν πάντα ένα βιβλίο ή μια συσκευή
Μπορεί να παρατηρήσετε ότι ορισμένοι άνθρωποι έχουν πάντα ένα βιβλίο, ένα tablet ή ένα smartphone στο χέρι τους όταν βρίσκονται σε δημόσιους χώρους. Αυτό μπορεί να φαίνεται μια φυσιολογική συνήθεια, αλλά θα μπορούσε να είναι σημάδι βαθιάς μοναξιάς.
Η ανάγνωση ενός βιβλίου ή το σκρολάρισμα σε ένα κινητό σε δημόσιους χώρους μπορεί να χρησιμεύσει ως «ασπίδα», δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι είναι απασχολημένοι συνεχώς. Είναι ένας τρόπος για να αποφύγουν την αμηχανία του να φαίνονται μόνοι και μπορεί επίσης να καλύψει το κενό που δημιουργείται από την έλλειψη ανθρώπινης σύνδεσης.
Μπορεί να μην συνειδητοποιούν ότι το κάνουν. Είναι απλώς ο υποσυνείδητος τρόπος τους για να αντιμετωπίσουν την απομόνωσή τους.
Η γλώσσα του σώματός τους μαρτυρά απομόνωση
Η γλώσσα του σώματος μπορεί να μας πει πολλά για το τι νιώθει κάποιος. Όσοι παλεύουν με τη βαθιά μοναξιά συχνά εμφανίζουν συμπεριφορές απομόνωσης, ακόμη και μέσα στο πλήθος.
Μπορεί να παρατηρήσετε ότι απομακρύνονται σωματικά από τους άλλους ανθρώπους, διατηρώντας αποστάσεις ή παραμένοντας στο περιθώριο σε διάφορες κοινωνικές συγκεντρώσεις. Κινήσεις, όπως το σκύψιμο των ώμων, το σταύρωμα των χεριών και η αποφυγή χειρονομιών, δείχνουν μια προσπάθεια να κρυφτούν από τον κόσμο, σαν να θέλουν να δημιουργήσουν ένα αόρατο φράγμα. Είναι όλα σημάδια της επιθυμίας τους να προστατευτούν από τον κόσμο.
Αυτό δεν αφορά το να θέλεις προσωπικό χώρο ή το να είσαι εσωστρεφής. Είναι μια σωματική εκδήλωση της συναισθηματικής απομόνωσης που νιώθουν.
Tips: Κατανόηση, όχι κριτική
Η μοναξιά, όπως κάθε συναισθηματική κατάσταση, είναι πολύπλοκη και
πολυεπίπεδη. Δεν έχει να κάνει μόνο με τη μοναχικότητα, καθώς νιώθεις
αποσυνδεδεμένος ακόμη και όταν περιβάλλεσαι από άλλους.
Τα παραπάνω σημάδια έχουν στόχο να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τους
διακριτικούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να εκδηλωθεί η μοναξιά.
Η κατανόηση της μοναξιάς κάποιου δεν είναι απλώς η αναγνώριση της έλλειψης κοινωνικών σχέσεων. Πρόκειται για την αναγνώριση της βαθιάς αίσθησης της απομόνωσης που νιώθει κάποιος ακόμα και όταν συναναστρέφεται με κόσμο.
Επομένως, την επόμενη φορά που θα παρατηρήσετε κάποιον να κάνει αυτά τα πράγματα, θυμηθείτε ότι δεν πρόκειται απλώς για “μοναχικές συμπεριφορές”. Είναι κραυγές για σύνδεση, κατανόηση, ενσυναίσθηση. Ίσως, η αναγνώριση αυτών των σημαδιών είναι το πρώτο βήμα για να επιδείξουμε ενσυναίσθηση και να κάνουμε τη διαφορά στη ζωή τους.
