Διαφήμιση - Advertisement
Για την περιπέτειά της με τον καρκίνο, πώς κατάφερε να «παλέψει» μαζί αλλά και για εκείνα που της στέρησε μαθαίνοντας να ζει με αυτόν, μίλησε με θάρρος σε πρόσφατη συνέντευξή της η Δώρα Χρυσικού.
Η ηθοποιός μέσα από αυτή την εξομολόγησή της στο περιοδικό Vita, κατάφερε να περάσει και πολλά μηνύματα.
«Αυτά τα τελευταία δύο χρόνια της ζωής μου ζω με 3μηνα, σαν να παίρνω το «ελευθέρας» και την επιβράβευση ότι προχωρώ κανονικά. Όσο όμως απομακρύνεσαι χρονικά από τη νόσο και πλησιάζεις την πολυπόθητη 5ετία, που σύμφωνα με τους γιατρούς αποτελεί ένα χρονικό όριο ασφαλείας για τυχόν υποτροπή, νιώθεις όλο και πιο πολύ τη ζωή να νικάει και τον φόβο να συρρικνώνεται», λέει και συνεχίζει:
«Εγώ έχω όμως ακόμα 3 χρόνια μπροστά μου, γι’ αυτό και παραμένω φειδωλά και συγκρατημένα αισιόδοξη. Δεν ζω δηλαδή ως άρρωστη αλλά ως υγιής που απλώς ελέγχεται συχνά», αναφέρει για να καταλήξει:
«Η αποδοχή του καρκίνου δεν είναι μια γραμμική διαδικασία. Μέσα σε αυτά τα 2 χρόνια έχω περάσει από όλα τα στάδια, μεγάλης δύναμης και αισιοδοξίας αλλά και κατάρρευσης, θλίψης, θυμού, αμέτρητων «γιατί», φόβου που σε παραλύει, κούρασης και πολλών άλλων καταστάσεων και συναισθημάτων. Αν μου έλεγε κανείς πριν από 5 χρόνια ότι στα 44 μου θα αρρώσταινα, θα έλεγα ότι είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας», εξομολογείται η Δώρα Χρυσικού.